Nr 19 sierpień 2021

Jak parafia może się włączyć w program zapobieganiu suszy?

Coraz więcej parafii wdraża zasady ekologii integralnej zgodnie z duchem troski o środowisko naturalne, do której zachęca papież Franciszek. Jednym z elementów jest zachowanie równowagi w obszarze wodnym. Jest to palący problem w naszym kraju, ponieważ Polska jest szczególnie narażona na susze. Brak równowagi w obiegu wody skutkuje również lokalnymi powodziami. Okazuje się, że każdy może zapobiegać tym zjawiskom poprzez włączenie się w poprawę tzw. małej retencji.

Media społecznościowe w parafii

Każdego dnia średnio jeden mieszkaniec Polski w smartfonie przesuwa 87 metrów palcem po ekranie, konsumując 34 GB informacji. W miesiąc nasz mózg dostaje obecnie tyle informacji, ile w ciągu całego życia spotykali nasi dziadkowie i pradziadkowie. Czujemy się przeładowani informacjami, w ich natłoku nie potrafimy odróżnić prawdy od tzw. fake newsa, półprawdy, postprawdy albo po prostu kłamstwa. Jednak nie chcemy być też wykluczeni społecznie i cyfrowo, dlatego sięgamy po różne komunikatory, jedynie pobieżnie oglądając treści o różnej wartości, nawet bez ich czytania. Czujemy przymus bycia na bieżąco, lęk przed wypadnięciem „z obiegu” informacyjnego (to zjawisko FOMO – fear od missing out).

Naruszenie i ochrona dóbr osobistych kapłanów i Kościoła

Dobra osobiste, chronione przez przepisy prawa cywilnego – Kodeks cywilny oraz Kodeks postępowania cywilnego – należy określić jako przymioty przynależne każdemu człowiekowi i bezwzględnie mu przysługujące, mające charakter niezbywalny, co oznacza, że nie można się ich wyrzec ani nie można zostać ich pozbawionym. Pomimo braku legalnej definicji tego rodzaju dóbr czy też zamkniętego ich katalogu przyjmuje się, że należą do nich swoboda sumienia, choć przykładowe wyliczenie zawarte w art. 23 k.c. pozwala uznać, że pod ochroną pozostaje szeroko pojęta wolność religijna; przede wszystkim ten jej wymiar, który polega na prawie do ochrony uczuć religijnych. Uczucia osób wierzących mogą być naruszane w szczególności przez przekroczenie granic wolności wypowiedzi, a także przez wszelki atak na religię czy osobę wierzącą. Za dobro osobiste są uznawane, poza wprost wskazaną swobodą sumienia, również praktykowanie obrzędów religijnych.

Odpowiedzialność parafii za szkodę spowodowaną przez wynajętego przez parafię wykonawcę

Wypadki na terenie parafii się zdarzają. Ktoś może ucierpieć – doznać urazu ciała wskutek nieodśnieżonego placu przykościelnego lub uszkodzić swoją własność (np. rower przez źle położony chodnik lub drogi płaszcz przez niezabezpieczony element jakiejś instalacji wystający z muru kościoła). Jeżeli szkoda lub krzywda poszkodowanego będą znaczne, wówczas składka na ubezpieczenie, nawet ta obliczona po zdarzeniu powodującym wypłatę odszkodowania, może okazać się już nie taka wysoka. Parafie powinny być ubezpieczone od takich zdarzeń. Lecz co w sytuacji, gdy ktoś ucierpi co prawda na terenie plebanii, kościoła czy placu przykościelnego, lecz zdarzenie zostało wywołane przez osobę trzecią? Przykładowo malarz pozostawił niezabezpieczoną drabinę i ta spadła na kogoś? Czy wówczas także parafia będzie winna zdarzenia i w konsekwencji powinna płacić odszkodowanie lub zadośćuczynienie osobie pokrzywdzonej? Odpowiedź na te pytania brzmi, jak to często bywa: „To zależy”.

Polski tekst nowych wezwań w Litanii do Świętego Józefa

1 maja 2021 r. Stolica Apostolska ogłosiła siedem nowych wezwań w Litanii do św. Józefa (List Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Prot. N. 133/21): Custos Redemptoris, Servus Christi, Minister salutis, Fulcimen in difficultatibus, Patronus exsulum, Patronus afflictorum, Patronus pauperum.

Uznanie za zmarłego: prawo cywilne i implikacje kanoniczne

Śmierć widziana oczami prawa to zdarzenie, które wywołuje konsekwencje. Mają one poważne skutki (rzecz jasna) dla osoby zmarłej, a także innych osób np. w obszarze dziedziczenia, małżeństwa, podatkach. Prawo polskie zna kilka sposobów uznania śmierci człowieka. Są to: 1) stwierdzenie   zgonu i 2) uznanie za zmarłego. Gdy chodzi o „stwierdzenie zgonu”, to dokonuje go lekarz, który po zbadaniu ciała wystawia kartę zgonu. Karta zgonu stanowi z kolei podstawę do sporządzenia przez kierownika urzędu stanu cywilnego aktu zgonu. W tym przypadku śmierć człowieka jest pewna. Z kolei, gdy chodzi o „uznanie za zmarłego”, to stosowane jest ono w sytuacji, gdy to czy człowiek żyje, czy też zmarł jest niepewne, wątpliwe. Nie można więc z całą pewnością stwierdzić zgonu. Sprawa, jak widać, już rysuje się jako skomplikowana.