Nr 24 styczeń 2022

8 grudnia weszło w życie zreformowane prawo karne w Kościele

Z dniem 8 grudnia br. weszły w życie zmiany wprowadzone przez papieża Franciszka konstytucją apostolską Pascite gregem Dei (ogłoszoną 1 czerwca br.), na mocy której została znowelizowana Księga VI Kodeksu Prawa Kanonicznego dotycząca sankcji karnych w Kościele.

Jak Kościół w Polsce reaguje na krzywdę małoletnich?

Wykorzystanie seksualne dziecka jest przestępstwem domagającym się pociągnięcia do odpowiedzialności tych, którzy się go dopuścili. Ukaranie sprawcy jest nie tylko wyrazem sprawiedliwości, ale to także – jak podkreślają skrzywdzeni – jeden z elementów zdrowienia pozwalający na uwolnienie się z traumy z przeszłości. Osoby, które doświadczyły tego dramatu, potrzebują również pomocy psychologicznej, niekiedy medycznej (farmakoterapia), a także duchowej. Doświadczenie krzywdy wpływa na doświadczenie ich wiary, a niekiedy ją łamie (skoro sprawcą wykorzystania jest duchowny – ksiądz lub zakonnik – który do Boga miał prowadzić). Podważa też zaufanie do instytucji Kościoła, który nie potrafił skutecznie zapobiec dramatowi wykorzystania seksualnego.

Nowa Księga VI Kodeksu Prawa Kanonicznego: przestępstwa i kary w ogólności

Biskupi Polscy na Zebraniu Plenarnym KEP w listopadzie 2021 r. przyjęli nowe tłumaczenie na język polski Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., w tym nowej Księgi VI. Notabene nowa Księga VI weszła w życie 8 grudnia 2021 r.

Nowe zasady dotyczące e-KRS od 1 lipca 2021 r.

Od 1 lipca 2021 r. wnioski dotyczące podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców KRS składane mogą być wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Jest to wynik wejścia w życie przepisów ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz niektórych innych ustaw. Zmiany były planowane już od kilku lat, jednak termin ich wprowadzenia wciąż przesuwano. Ostatecznie granicą okazała się data 1 lipca 2021 r. W związku z tym powstał Portal Rejestrów Sądowych dostępny na stronie prs.ms.gov.pl, na którym można dokonywać zmian w rejestrze czy też składać inne wnioski i pisma. Może to być duża zmiana dla fundacji i stowarzyszeń, które przewidziały możliwość prowadzenia działalności gospodarczej.

Nowy obowiązek fundacji i stowarzyszeń: zgłoszenie beneficjenta rzeczywistego

Fundacje i stowarzyszenia to organizacje bardzo często zakładane i funkcjonujące w obrębie parafii. Mają różne cele, ale to, co je łączy, to fakt, że funkcjonują w ramach parafii i zajmują się działalnością związaną z życiem parafii. Z dniem 31 października 2021 r. weszła w życie istotna zmiana dotycząca m.in. tych organizacji. Dotyczy ona obowiązku wpisywania w rejestrze swoich beneficjentów rzeczywistych.

Obowiązek parafii w zakresie rozliczeń z ZUS – deklarowanie składek

Podstawowymi obowiązkami parafii jako płatnika składek w stosunku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest zgłaszanie zatrudnionych osób do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, a w przypadku ustania tytułu ubezpieczeń ich wyrejestrowanie na odpowiednich formularzach. Konsekwencją zgłoszenia pracownika do ubezpieczeń jest comiesięcznie opłacanie składek na zasadach i w terminach określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Kwestie związane z deklarowaniem i opłacaniem składek za zatrudnione osoby są przedmiotem niniejszego artykułu.

Rola Obrońcy Węzła Małżeńskiego w procesie o stwierdzenie nieważności małżeństwa

Urząd Obrońcy Węzła Małżeńskiego ustanowiony przez Papieża Benedykta XIV Konstytucją Dei miseratione z 3 listopada 1741 r. jest jednym z najważniejszych urzędów w tr ybunałach kościelnych. Jako przedstawiciel Kościoła broni on ważności małżeństwa, a więc prawdy umocowanej domniemaniem określonym przez prawodawcę. Stwierdzenie nieważności małżeństwa jest niczym innym jak obaleniem domniemania uznającego każdy związek sakramentalny za ważnie zawarty. W procesie zmierzającym do ustalenia prawdy o danym małżeństwie Obrońca Węzła Małżeńskiego stanowi przeciwwagę dla argumentów wysuwanych przez stronę czy strony starające się ukazać ich związek jako nieważnie zawarty z określonych przez prawo przyczyn.

Współpraca świeckich z duchownymi w zarządzaniu parafią

W poprzednich artykułach (Nr 22/2021 i Nr 23/2021) analizowaliśmy różnice pomiędzy wiernymi świeckimi  i duchownymi oraz wynikające z nich różne zadania w Kościele. Chociaż władza w Kościele związana jest przede wszystkim z władzą święceń, jednak wierni niewyświęceni mogą współdziałać z duchownymi w jej sprawowaniu zgodnie z przepisami prawa. Podejmowaliśmy również temat samej współpracy, w związku z tym, że tworzymy jeden organizm, jakim jest Kościół, wszyscy jesteśmy równi w godności, powołaniu do świętości i wszyscy mamy prawo, a nawet obowiązek współpracować w realizacji misji Kościoła. Zadania Kościoła są realizacją misji Chrystusa, który w swojej osobie połączył występujące oddzielnie w Starym Przymierzu funkcje kapłana, proroka i króla. W niniejszym artykule zajmiemy się tym, jak może wyglądać współpraca w wypełnianiu zadania królewskiego, które w Kościele związane jest z władzą rządzenia, realizowaną na różnych szczeblach Kościoła powszechnego i partykularnego, również w parafii.