Współpraca z wiernymi

Możliwość powierzenia wiernym świeckim odpowiednich czynności – funkcji – zadań w duszpasterskim posługiwaniu

Nowy rok kościelny i duszpasterski przeżywamy pod hasłem Wierzę w Kościół Chrystusowy. Jest to bardzo istotne zawołanie, bezpośrednio wskazuje bowiem na wspólnotę osób, dla których źródłem realnych łask i duchowej mocy jest sam Jezus Chrystus Zbawiciel. Jest to ważne stwierdzenie, dzisiaj bowiem na forach społecznościowych i w medialnym przekazie preferuje się tezy o słabości Kościoła, Jego nieprzystosowaniu do współczesnych oczekiwań ludzi, jak również chce się przekonać uczestników, słuchaczy i czytelników do przyjęcia tez o Jego słabościach i niedoskonałościach. Na pierwsze miejsce w takiej skali i prezentacji kładzie się grzechy, słabości i wszelkie nadużycia duchownych, które mają niejako potwierdzić i zarazem tworzyć negatywny obraz Kościoła.

Uczestnictwo wiernych świeckich w sprawowaniu sakramentów w parafii

W poprzednim artykule analizowaliśmy udział wiernych świeckich w przygotowaniu do sakramentów. Teraz zajmiemy się sprawowaniem sakramentów. Zaczniemy od czynnego uczestnictwa wiernych w sprawowaniu sakramentów, które są czynnością Kościoła, a nie tylko szafarza. Następnie przeanalizujemy posługi, które mogą pełnić świeccy po nowelizacji dokonanej przez papieża Franciszka oraz funkcje liturgiczne. Na zakończenie opiszemy sytuacje, w których świeccy mogą być szafarzami nadzwyczajnymi sakramentów. Zaznaczę na wstępie, że nie będziemy opisywać uczestnictwa w sakramencie małżeństwa i szafarzy tego sakramentu oraz innych sakramentów, których szafarzami w każdej sytuacji jest tylko prezbiter lub biskup.

Udział wiernych świeckich w przygotowaniu do przyjmowania sakramentów w parafii

Przygotowanie do sakramentów jest ściśle związane z owocnym uczestniczeniem w sakramentach. W Kodeksie Prawa Kanonicznego czytamy, że „duszpasterze oraz inni wierni w ramach własnej funkcji kościelnej, mają obowiązek troszczyć się, aby ci, którzy proszą o sakramenty, byli do ich przyjęcia przygotowani przez odpowiednią ewangelizację i katechizację, z uwzględnieniem norm wydanych przez kompetentną władzę” (kan. 843 § 2 KPK). Wynika z tego, że przygotowanie do sakramentów nie jest tylko obowiązkiem duchownych, ale też świeckich. Oczywiście przygotowanie do sakramentów w pierwszym rzędzie spoczywa na duszpasterzach, tj. na biskupie, proboszczu i współpracujących z nim kapłanach, którzy są odpowiedzialni za wykonywanie zadania uświęcania, ale prawodawca zaznacza, że jest również obowiązkiem wiernych świeckich, zwłaszcza rodziców wychowujących po katolicku swoje dzieci (kan. 835 §4 KPK). Zanim przeanalizujemy udział świeckich w przygotowaniu do poszczególnych sakramentów, opiszemy zadania proboszcza oraz cel przygotowania.

Współpraca świeckich z duchownymi w zarządzaniu parafią

W poprzednich artykułach (Nr 22/2021 i Nr 23/2021) analizowaliśmy różnice pomiędzy wiernymi świeckimi  i duchownymi oraz wynikające z nich różne zadania w Kościele. Chociaż władza w Kościele związana jest przede wszystkim z władzą święceń, jednak wierni niewyświęceni mogą współdziałać z duchownymi w jej sprawowaniu zgodnie z przepisami prawa. Podejmowaliśmy również temat samej współpracy, w związku z tym, że tworzymy jeden organizm, jakim jest Kościół, wszyscy jesteśmy równi w godności, powołaniu do świętości i wszyscy mamy prawo, a nawet obowiązek współpracować w realizacji misji Kościoła. Zadania Kościoła są realizacją misji Chrystusa, który w swojej osobie połączył występujące oddzielnie w Starym Przymierzu funkcje kapłana, proroka i króla. W niniejszym artykule zajmiemy się tym, jak może wyglądać współpraca w wypełnianiu zadania królewskiego, które w Kościele związane jest z władzą rządzenia, realizowaną na różnych szczeblach Kościoła powszechnego i partykularnego, również w parafii.

Religijność młodych a pandemia – rodzina (2)

„Kościół w Polsce już od dawna jest mniejszością. W młodym pokoleniu autorytetu nie ma prawie w ogóle. Nie mówiąc już o zdolności do inspirowania i zarażania miłością do Ewangelii. Jedyną nadzieją, którą teraz widzę, jest w Ewangelii. Ale to nie jest już nadzieja na ratowanie tego, co było. Tu nie ma co ratować” – napisał w odpowiedzi na formy protestów ulicznych po wyroku TK ws. aborcji redaktor naczelny DEON-u.

Jak uniknąć barier komunikacyjnych w rozmowach z parafianami

Jak rozmawiać, aby nie oceniać? Jak sobie poradzić z trudną sytuacją rozmówcy? Jak postąpić, prowadząc rozmowę z osobą, która nie chce usłyszeć tego, co się do niej mówi?

Współpraca parafii z samorządem lokalnym przy różnego rodzaju działalności społecznej, edukacyjnej i kulturalnej

Warto zauważyć, że możliwości współpracy parafii i całego Kościoła z samorządem jest bardzo wiele. W poprzednim numerze omówiona została działalność charytatywno-opiekuńcza, która wydaje się najczęściej wykorzystywana, ale obszarów współpracy z jednostkami samorządu terytorialnego jest o wiele więcej: oświata, wychowanie, kultura, turystyka, zdrowie, rodzina i inne. Celem artykułu jest przybliżenie właśnie tych innych obszarów, które mogą być elementem współpracy i integracji lokalnej społeczności. Celem artykułu jest ukazanie, jak wielkie możliwości działania ma proboszcz w swojej parafii, dla rozwoju, integracji i aktywizacji lokalnej społeczności. Podjęcie różnego rodzaju pokazanych w artykule działań może uczynić z parafii i jej proboszcza prawdziwym przewodnikiem społecznym mieszkańców. Czy warto podjąć ten trud? Na to pytanie każdy Czytelnik musi sobie odpowiedzieć sam.

Parafia i wolontariat – kilka słów ostrzeżenia i rady

Wolontariat, bardzo ogólnie mówiąc, to dobrowolne i świadome oraz bez wynagrodzenia angażowanie się w wykonywanie świadczeń na rzecz osób, organizacji pozarządowych lub rozmaitych instytucji działających w różnych obszarach społecznych. Instytucja ta jest uregulowana w polskiej ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie z 2003 r. Jeżeli parafia chce z wolontariatu, czyli tego specyficznego, regulowanego ustawą stosunku prawnego pomiędzy parafią a wolontariuszem, korzystać, to musi stosować postanowienia tego aktu normatywnego.

Współpracować nie znaczy zastępować. Zadania wiernych świeckich i duchownych

Kiedy chcemy podjąć współpracę ze sobą, zaczynamy od określenia, kim są osoby ze sobą współdziałające, jakie mają kompetencje i jakie zadania mogą pełnić w naszym zespole. Dopiero wtedy możemy zacząć rozdzielać konkretne obowiązki. W przypadku wspólnoty Kościoła podstawowym rozróżnieniem związanym z pełnieniem urzędów kościelnych jest przyjęcie sakramentu święceń. Prawodawca w kan. 129 KPK stanowi, że zdolnymi do sprawowania władzy rządzenia są ci, którzy otrzymali święcenia. W wykonywaniu tej władzy mogą współdziałać wierni świeccy, zgodnie z przepisami prawa.

Konieczność współpracy w Kościele z osobami świeckimi – wprowadzenie

Kiedy słyszymy o współpracy w zarządzaniu parafią z jednej strony, może się to nam wydawać złem koniecznym, z drugiej jest to wymóg naszych czasów w związku z tym, że potrzebujemy różnych specjalistów, aby pomogli nam wypełnić liczne obowiązki, bo świat jest coraz bardziej skomplikowany i mniej zrozumiały dla nas samych. Konieczność współpracy może być czasem związana z większym niż dotychczas angażowaniem świeckich, o czym myślimy w kontekście zmniejszającej się liczby kapłanów i może budzić w nas obawy o przyszłość Kościoła.