Ludzie różnie podchodzą do kwestii zawarcia umowy. Dla niektórych jest to zwykła formalność – podpisanie papieru równoważnego z potwierdzeniem „wydano z magazynu”. Dla innych umowa to zobowiązanie, którego nie podpisują bez wcześniejszego przeczytania i zrozumienia wszystkich postanowień. Nie jesteśmy wszyscy tacy sami. Wszyscy znamy jednak powiedzenia: „najgorszy ołówek jest lepszy od pamięci” i „miej nadzieję na najlepsze, lecz szykuj się na najgorsze”. Jest też takie powiedzenie: „umowy pisze się na złe czasy”, dlatego zawsze mamy negocjować umowę w dobrej wierze, jednak w wersji najbardziej korzystnej dla naszego klienta, który w razie ustępstw musi ich dokonać świadomie.

Obywatele Ukrainy, którzy uciekają przed agresją Rosji, mogą korzystać z dotychczasowych rozwiązań lub z nowej specustawy, która w wielu miejscach jest bardziej korzystna. Mogą wjechać do Polski i na początku nie myśleć o formalnościach (oprócz zarejestrowania się w rejestrze Straży Granicznej, jeżeli nie zostali już wpisani do niego na granicy – to ważne, bo od wpisania do rejestru zależy wiele uprawnień). Specustawa obejmie ich swoją pomocą z mocy prawa. Następnie po okrzepnięciu mogą stwierdzić, czy nie chcieliby jednak skorzystać także z innych form legalizacji swojego pobytu, jeżeli okaże się to potrzebne.

W trakcie szkolenia omówiona została tzw. specustawa ukraińska, która określa zasady pobytu obywateli Ukrainy w Polsce będących uchodźcami. Trudna sytuacja wojenna wymusiła działania niestandardowe. Odpowiedzią na powstałe potrzeby ma być uchwalona ustawa. Zachęcamy do obejrzenia szkolenia, które obejmuje wszystkie znajdujące się w specustawie elementy, które mają znaczenie przy legalizacji pobytu, nauczania dzieci, poszukiwania pracy i innych zagadnień. Szkolenie wskazuje zagadnienia istotne dla parafii i proboszczów, którzy bardzo aktywnie włączyli się w pomoc uchodźcom.

Zawarte umowy co do zasady się wykonuje. Co jednak, jeżeli osoba, która zobowiązanie ma wykonać, nie wykonała go o czasie, a osoba, która miała dostać wynik pracy, nie dopomina się o niego? Z czasem strony umowy mogą zapomnieć o sobie. Nastaje stan niepewności. Co stanie się, jeżeli nagle po bardzo długim okresie wierzyciel upomni się o realizację zadania? Co jeżeli chodziło o oddanie długu pieniężnego i po 30 latach ktoś po niego zgłosi się, żądając odsetek?

Od 1 lipca 2021 r. wnioski dotyczące podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców KRS składane mogą być wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Jest to wynik wejścia w życie przepisów ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz niektórych innych ustaw. Zmiany były planowane już od kilku lat, jednak termin ich wprowadzenia wciąż przesuwano. Ostatecznie granicą okazała się data 1 lipca 2021 r. W związku z tym powstał Portal Rejestrów Sądowych dostępny na stronie prs.ms.gov.pl, na którym można dokonywać zmian w rejestrze czy też składać inne wnioski i pisma. Może to być duża zmiana dla fundacji i stowarzyszeń, które przewidziały możliwość prowadzenia działalności gospodarczej.

Odpowiedni dostęp do nieruchomości jest ważny. To sposób konieczny do dysponowania prawem własności – prowadzenia gospodarstwa lub możliwości odpoczynku w swoim domu. Jeżeli nieruchomość nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej lub do należących do tej nieruchomości budynków gospodarskich, właściciel może żądać od właścicieli gruntów sąsiednich ustanowienia za wynagrodzeniem potrzebnej służebności drogowej – tzw. drogi koniecznej (art. 145 § 1 Kodeksu cywilnego).

Z różnych przyczyn załatwiając sprawę administracyjną, wchodzimy w tzw. bieg postępowania administracyjnego. W celu wyeliminowania z obiegu decyzji czy wyroków błędnych i niesprawiedliwych potrzebna jest możliwość odwołania się od nich, a wcześniej możliwość wpływania na ich treść. Jednym z narzędzi, którym jako interesant urzędu możemy się posłużyć, są terminy. Choć przyjmuje się, że ich zadaniem jest zapewnienie szybkiego i sprawnego załatwienia sprawy administracyjnej, wskazuje się na różne rodzaje terminów, dzieląc je według rozmaitych kryteriów. Aby jednak nie zanudzać teorią i skupić się na praktycznych przykładach, w niniejszym artykule zostaną omówione głównie te związane z decyzjami i postanowieniami oraz odwołaniem się od nich.

Gdy rok temu ogłoszono narodową kwarantannę, w sądach momentalnie odwołano znaczną część posiedzeń. Pozostawiono tylko te wyznaczone w sprawach niecierpiących zwłoki (głównie rodzinnych i karnych), jednak było ich naprawdę niewiele w porównaniu ze standardową ich ilością. Na stronach sądów można było przeczytać zarządzenia z sygnaturami spraw, w których posiedzenia miały się odbyć, i ich datą. Te zaś, które odbywały się, odbiegały formą od dotychczasowych, aby utrzymać odpowiedni dystans. Posiedzenia nie mogły być jednak odwoływane w nieskończoność. Co do zasady postępowania są jawne, a wyznaczenie chociaż jednego tam, gdzie zdecydowano się o przeprowadzeniu rozprawy, często niezbędne, by móc wydać orzeczenie. Bez nich zaległości polskich sądów rosną niewyobrażalnie. Już przed pandemią opóźnienia w rozpoznawaniu spraw były znaczne i dotkliwe, a zamrożenie sądownictwa pogłębiło problem.

Czasem okazuje się, że zakupiony produkt ma wadę. Zdarza się to nawet wtedy, gdy przed zakupem dokładnie sprawdziliśmy nasz przyszły nowy nabytek. Jest to szczególnie istotne w dzisiejszych czasach, gdy coraz częściej i coraz więcej różnego rodzaju towarów kupujemy przez Internet. W tym artykule zostanie udzielona odpowiedź na pytania: czy przysługuje nam rękojmia czy gwarancja, jaka jest różnica między nimi, do kogo się wówczas zwrócić i w jakim terminie.

Wypadki na terenie parafii się zdarzają. Ktoś może ucierpieć – doznać urazu ciała wskutek nieodśnieżonego placu przykościelnego lub uszkodzić swoją własność (np. rower przez źle położony chodnik lub drogi płaszcz przez niezabezpieczony element jakiejś instalacji wystający z muru kościoła). Jeżeli szkoda lub krzywda poszkodowanego będą znaczne, wówczas składka na ubezpieczenie, nawet ta obliczona po zdarzeniu powodującym wypłatę odszkodowania, może okazać się już nie taka wysoka. Parafie powinny być ubezpieczone od takich zdarzeń. Lecz co w sytuacji, gdy ktoś ucierpi co prawda na terenie plebanii, kościoła czy placu przykościelnego, lecz zdarzenie zostało wywołane przez osobę trzecią? Przykładowo malarz pozostawił niezabezpieczoną drabinę i ta spadła na kogoś? Czy wówczas także parafia będzie winna zdarzenia i w konsekwencji powinna płacić odszkodowanie lub zadośćuczynienie osobie pokrzywdzonej? Odpowiedź na te pytania brzmi, jak to często bywa: „To zależy”.