Coraz większymi krokami zbliża się realizacja usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego w Polsce. Z założenia odbiór pism w postępowaniu sądowym, egzekucyjnym czy administracyjnym ma być możliwy dzięki jednej elektronicznej skrzynce doręczeń. I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego (elektroniczna forma doręczeń w tej czy innej formie funkcjonuje już w wielu postępowaniach, także tych sądowych), gdyby nie to, że ustawa z 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych, o której będzie w niniejszym artykule, wprowadza tym razem obowiązek posiadania takiej skrzynki i korzystania z tego typu doręczeń dla podmiotów nie tylko publicznych, ale także niepublicznych w postaci np. wpisanych do rejestru przedsiębiorców w KRS fundacji czy stowarzyszeń oraz osób fizycznych wpisanych do CEIDG. Artykuł ma na celu informacyjne przedstawienie jej najważniejszych założeń odpowiednio wcześnie, aby możliwe było odpowiednie przygotowanie się przed wejściem w życie wszystkich jej przepisów.

W Nr 2(13)2021 Zarządzania parafią, w artykule „Urząd nie taki straszny – czyli instrukcja obsługi załatwiania spraw administracyjnych” wspomniano o możliwości załatwiania spraw przez Internet. Budowanie możliwości korzystania z e-urzędu trwało przez lata – chodziło nie tylko o stworzenie usługi e-administracji publicznej, ale także infrastruktury telekomunikacyjnej wyższych warstw sieci. Projekt e-PUAP Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji realizowało w latach 2004–2008, a potem dalej, aż platforma została udostępniona użytkownikom w 2015 roku. Jednak wydaje się, że dopiero teraz w dobie pandemii e-administracja publiczna zaczęła funkcjonować na równi z tą tradycyjną – papierową. I chodzi tu o akceptację obywateli, jak też urzędników. W tym artykule postaram się wskazać, co jest potrzebne, aby osobista wizyta w urzędzie nie była konieczna.

Niejednokrotnie z różnych powodów zachodzi konieczność załatwienia sprawy w urzędzie. Proboszczowie zaś dodatkowo są zobowiązani do działania w sprawach parafii – jako uprawnieni do jej reprezentowania na podstawie Kodeksu Prawa Kanonicznego, jak też ustawy z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz.U. z 2019 r. poz. 1347). Niniejszy artykuł ma za zadanie ułatwić przygotowanie wizyty w urzędzie i zaznaczyć, na co powinno się zwrócić uwagę.

Zawarte umowy co do zasady się wykonuje. Co jednak, jeżeli osoba, która zobowiązanie ma wykonać, nie wykonała go o czasie, a osoba, która miała dostać wynik pracy, nie dopomina się o niego? Z czasem strony umowy mogą zapomnieć o sobie. Nastaje stan niepewności. Co stanie się, jeżeli nagle po bardzo długim okresie wierzyciel upomni się o realizację zadania? Co jeżeli chodziło o oddanie długu pieniężnego i po 30 latach ktoś po niego zgłosi się, żądając odsetek?

Od 1 lipca 2021 r. wnioski dotyczące podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców KRS składane mogą być wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego. Jest to wynik wejścia w życie przepisów ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz niektórych innych ustaw. Zmiany były planowane już od kilku lat, jednak termin ich wprowadzenia wciąż przesuwano. Ostatecznie granicą okazała się data 1 lipca 2021 r. W związku z tym powstał Portal Rejestrów Sądowych dostępny na stronie prs.ms.gov.pl, na którym można dokonywać zmian w rejestrze czy też składać inne wnioski i pisma. Może to być duża zmiana dla fundacji i stowarzyszeń, które przewidziały możliwość prowadzenia działalności gospodarczej.

Odpowiedni dostęp do nieruchomości jest ważny. To sposób konieczny do dysponowania prawem własności – prowadzenia gospodarstwa lub możliwości odpoczynku w swoim domu. Jeżeli nieruchomość nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej lub do należących do tej nieruchomości budynków gospodarskich, właściciel może żądać od właścicieli gruntów sąsiednich ustanowienia za wynagrodzeniem potrzebnej służebności drogowej – tzw. drogi koniecznej (art. 145 § 1 Kodeksu cywilnego).

Czasem okazuje się, że zakupiony produkt ma wadę. Zdarza się to nawet wtedy, gdy przed zakupem dokładnie sprawdziliśmy nasz przyszły nowy nabytek. Jest to szczególnie istotne w dzisiejszych czasach, gdy coraz częściej i coraz więcej różnego rodzaju towarów kupujemy przez Internet. W tym artykule zostanie udzielona odpowiedź na pytania: czy przysługuje nam rękojmia czy gwarancja, jaka jest różnica między nimi, do kogo się wówczas zwrócić i w jakim terminie.

Coraz większymi krokami zbliża się realizacja usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego w Polsce. Z założenia odbiór pism w postępowaniu sądowym, egzekucyjnym czy administracyjnym ma być możliwy dzięki jednej elektronicznej skrzynce doręczeń. I nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego (elektroniczna forma doręczeń w tej czy innej formie funkcjonuje już w wielu postępowaniach, także tych sądowych), gdyby nie to, że ustawa z 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych, o której będzie w niniejszym artykule, wprowadza tym razem obowiązek posiadania takiej skrzynki i korzystania z tego typu doręczeń dla podmiotów nie tylko publicznych, ale także niepublicznych w postaci np. wpisanych do rejestru przedsiębiorców w KRS fundacji czy stowarzyszeń oraz osób fizycznych wpisanych do CEIDG. Artykuł ma na celu informacyjne przedstawienie jej najważniejszych założeń odpowiednio wcześnie, aby możliwe było odpowiednie przygotowanie się przed wejściem w życie wszystkich jej przepisów.

Wypadki na terenie parafii się zdarzają. Ktoś może ucierpieć – doznać urazu ciała wskutek nieodśnieżonego placu przykościelnego lub uszkodzić swoją własność (np. rower przez źle położony chodnik lub drogi płaszcz przez niezabezpieczony element jakiejś instalacji wystający z muru kościoła). Jeżeli szkoda lub krzywda poszkodowanego będą znaczne, wówczas składka na ubezpieczenie, nawet ta obliczona po zdarzeniu powodującym wypłatę odszkodowania, może okazać się już nie taka wysoka. Parafie powinny być ubezpieczone od takich zdarzeń. Lecz co w sytuacji, gdy ktoś ucierpi co prawda na terenie plebanii, kościoła czy placu przykościelnego, lecz zdarzenie zostało wywołane przez osobę trzecią? Przykładowo malarz pozostawił niezabezpieczoną drabinę i ta spadła na kogoś? Czy wówczas także parafia będzie winna zdarzenia i w konsekwencji powinna płacić odszkodowanie lub zadośćuczynienie osobie pokrzywdzonej? Odpowiedź na te pytania brzmi, jak to często bywa: „To zależy”.

Gdy rok temu ogłoszono narodową kwarantannę, w sądach momentalnie odwołano znaczną część posiedzeń. Pozostawiono tylko te wyznaczone w sprawach niecierpiących zwłoki (głównie rodzinnych i karnych), jednak było ich naprawdę niewiele w porównaniu ze standardową ich ilością. Na stronach sądów można było przeczytać zarządzenia z sygnaturami spraw, w których posiedzenia miały się odbyć, i ich datą. Te zaś, które odbywały się, odbiegały formą od dotychczasowych, aby utrzymać odpowiedni dystans. Posiedzenia nie mogły być jednak odwoływane w nieskończoność. Co do zasady postępowania są jawne, a wyznaczenie chociaż jednego tam, gdzie zdecydowano się o przeprowadzeniu rozprawy, często niezbędne, by móc wydać orzeczenie. Bez nich zaległości polskich sądów rosną niewyobrażalnie. Już przed pandemią opóźnienia w rozpoznawaniu spraw były znaczne i dotkliwe, a zamrożenie sądownictwa pogłębiło problem.