Sakramenty

Udzielanie i udokumentowanie sakramentu chrztu świętego w sytuacjach nietypowych

Misterium dokonujące się w sakramencie chrztu zobowiązuje, aby rodzice w sposób odpowiedzialny zatroszczyli się o udzielenie tego sakramentu swoim dzieciom. Nieuzasadnione odkładanie chrztu może pozbawić człowieka pełni łaski, zjednoczenia z Bogiem, a w konsekwencji daru i pełni zbawienia. Chrystus ustanowił ten sakrament, aby stał się on bramą, przez którą człowiek wchodzi w tajemnice Bożej mocy i doświadcza wiecznego życia. Dlatego dla każdej rodziny nowo ochrzczony jest przez długi czas najprawdziwszą świątynią, w której mieszka Bóg. Taki stan wewnętrzny zobowiązuje rodzinę i wszystkich wiernych do autentycznego życia chrześcijańskiego i okazywania w życiu najgodniejszych postaw, a w konsekwencji do dziękczynienia za odradzającą moc Jezusa Zbawiciela. Jednakże rzeczywistość ta zobowiązuje także rodziców i wspólnotę Kościoła do należytej troski o ważne i godziwe udzielenie chrztu, najważniejszego w wymiarze zbawczym sakramentu.

Czy można być chrzestnym „na odległość”?

Zdarza się niekiedy, że rodzice wybierają na ojca chrzestnego czy na matkę chrzestną swojego dziecka kogoś, kto nie jest w stanie fizycznie uczestniczyć w liturgicznym obrzędzie chrztu świętego – najczęściej z powodu odległości czy zdarzeń losowych uniemożliwiających przybycie na uroczystość. Takie przypadki były częste w czasach pandemii koronawirusa, z powodu trudności komunikacyjnych. Próbom zaradzenia w takich sytuacjach jest pełnienie roli chrzestnego przez pełnomocnika – właściwy rodzic chrzestny nie uczestniczy w ceremonii chrzcielnej, a w jego imieniu w liturgicznym obrzędzie występuje ktoś inny. Jednak „prawdziwym” ojcem czy matką chrzestną nie jest ten, kto był obecny podczas liturgii chrztu świętego, ale osoba wybrana do tej funkcji przez rodziców dziecka, której dane zostają wpisane do aktu chrztu sporządzonego w księdze ochrzczonych.

Chrzest dziecka – kazus: katoliczka i muzułmanin

Celem artykułu jest przedstawienie i rozwiązanie kazusu duszpasterskiego dotyczącego chrztu  świętego dziecka katoliczki i muzułmanina. Rozwiązanie kazusu będzie dokonane wyłącznie zgodnie z regulacjami prawa kanonicznego, choć można do przedstawionej w kazusie sytuacji zastosować także regulacje prawa polskiego.

Kazus: katoliczka, muzułmanin i chrzest dziecka (z punktu widzenia prawa polskiego)

Kazus duszpasterski dotyczący chrztu świętego dziecka katoliczki i muzułmanina został przedstawiony i rozwiązany z zastosowaniem prawa kanonicznego w artykule w poprzednim numerze (Nr 21/2021 Zarządzania parafią). Treść tego kazusu była następująca: Julia, matka rocznego Jasia chce ochrzcić dziecko. Ojcem Jasia jest muzułmanin, który sprzeciwia się ochrzczeniu dziecka. Rodzice nie mają ślubu (ani cywilnego, ani religijnego) i żyją w rozłączeniu (matka dziecka w Polsce, a ojciec w Austrii). Rozwiązanie kazusu było następujące: z puntu widzenia prawa kanoniczego Jasia należy jak najszybciej ochrzcić.

Czy przynależność wiernych do parafii ma znaczenie przy chrzcie i bierzmowaniu?

W dzisiejszych czasach ciągłej zmiany miejsca zamieszkania i pobytu, związanych czy to ze zmianą pracy, czy wynajmowania mieszkania w odległych od siebie miejscach pojawiają się pytania, jaki wpływ takie zmiany mają na przystępowanie do sakramentów, szczególnie chrztu i bierzmowania. Czy w dowolnie wybranej parafii wierny może prosić o taki sakrament, czy też są obostrzenia, o których należy pamiętać?

Czy wybór rodzica chrzestnego jest prosty i oczywisty?

Wielu współczesnym rodzicom wydaje się, że nie ma nic prostszego jak wybór rodziców chrzestnym. W zasadzie dla wielu oczywiste jest, kto nim będzie: siostra, brat, kuzyn, kuzynka, ewentualnie najbliższy przyjaciel czy przyjaciółka. A jednak w kancelarii niejednokrotnie dochodzi do zaskoczenia, że jednak z jakiegoś powodu ta czy inna osoba nie powinna lub zwyczajnie nie może zostać rodzicem chrzestnym. Co wtedy?