Diakonat to najniższy stopień sakramentu święceń. Sobór Watykański II przywrócił w Kościele znany w pierwszych wiekach diakonat stały – nie tylko jako etap na drodze do święceń prezbiteratu, ale także „własny i trwały stopień hierarchii” (Paweł VI, Motu proprio Sacrum diaconatus ordinem, 18.06.1967). Wybrani mężczyźni mogą zatem przyjąć święcenia diakonatu nie tylko po to, by w przyszłości móc zostać kapłanami, ale by pozostać diakonami i jako tacy służyć w Kościele do końca swego życia.