Każda parafia, pomijając jej duszpasterskie znaczenie, jest podstawową jednostką administracyjną danej diecezji, a ogólnie mówiąc – Kościoła katolickiego. Ten status wiąże się z pewnymi administracyjnymi obowiązkami, które w imieniu parafii wykonuje proboszcz jako jej organ. Proboszcz, co wynika zarówno z prawa kanonicznego, jak i polskiego, reprezentuje parafię na zewnątrz i w imieniu parafii załatwia wszystkie jej sprawy, także przez korespondencję.

Prowadzenie archiwum parafialnego jest bardzo ważnym elementem pracy kancelarii parafialnej. Archiwum jest instytucją nieodzowną w naszej cywilizacji, w której uważamy, że historia est magistra vitae. Takie też podejście do dokumentów ma Kościół katolicki. Dlatego prawo kanoniczne nakłada na parafię obowiązek posiadania archiwum i określa ogólnie to, co powinno się w nim znaleźć. W kan. 535 § 4 Kodeksu Prawa Kanonicznego stanowi się, że „Każda parafia winna mieć własny depozyt dokumentów, czyli archiwum, w którym należy przechowywać księgi parafialne, łącznie z listami biskupów oraz innymi dokumentami, których zachowanie jest konieczne lub pożyteczne. Biskup diecezjalny lub jego delegat powinien, z okazji wizytacji lub w innym czasie, przejrzeć je wszystkie, a proboszcz ma czuwać nad tym, by nic z nich nie dostało się do obcych rąk”.

Kontynuując rozważania dotyczące prowadzenia kancelarii (w tym kancelarii parafialnej Nr 21/2021) z punktu widzenia dobrych praktyk, chciałabym w tym artykule przedstawić kilka myśli, które w mojej ocenie mogą być przydatne zarówno księżom, jak i osobom świeckim pracującym w kancelarii. Te punkty to dobre praktyki, które powstały na kanwie moich doświadczeń zawodowych oraz wypływają one z tego, że sama jako parafianka korzystałam z usług kancelarii mojej parafii. Niektóre z tych uwag mają charakter życzeniowy – po prostu, jako parafianka mam pewne oczekiwania i propozycje wobec funkcjonowania kancelarii na parafii. Ufam, że te oczekiwania podzielają inni.

Kontynuując rozważania dotyczące prowadzenia kancelarii (w tym kancelarii parafialnej Nr 21/2021) z punktu widzenia dobrych praktyk, chciałabym w tym artykule przedstawić kilka myśli, które w mojej ocenie mogą być przydatne zarówno księżom, jak i osobom świeckim pracującym w kancelarii. Te punkty to dobre praktyki, które powstały na kanwie moich doświadczeń zawodowych oraz wypływają one z tego, że sama jako parafianka korzystałam z usług kancelarii mojej parafii. Niektóre z tych uwag mają charakter życzeniowy – po prostu, jako parafianka mam pewne oczekiwania i propozycje wobec funkcjonowania kancelarii na parafii. Ufam, że te oczekiwania podzielają inni.

W artykule zostaną podane propozycje dobrych praktyk dotyczących tego, jak prowadzić kancelarię. Porady te wypływają z doświadczenia zawodowego i regulacji prawa polskiego. Wydaje się, że mogą być one zastosowane (choć zapewne po pewnych modyfikacjach) do prowadzenia kancelarii parafialnej, która jest nieodłącznym elementem działania parafii, jako jednostki administracyjnej Kościoła.

W artykule zostaną podane propozycje dobrych praktyk dotyczących tego, jak prowadzić kancelarię. Porady te wypływają z doświadczenia zawodowego i regulacji prawa polskiego. Wydaje się, że mogą być one zastosowane (choć zapewne po pewnych modyfikacjach) do prowadzenia kancelarii parafialnej, która jest nieodłącznym elementem działania parafii, jako jednostki administracyjnej Kościoła.