Praktyczne aspekty roli Obrońcy Węzła Małżeńskiego w procesie kanonicznym

Kiedy w 1741 roku papież Benedykt XIV ustanawiał urząd Obrońcy Węzła Małżeńskiego, jego celem było nie tylko formalne wzmocnienie procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa, ale przede wszystkim ochrona nierozerwalności sakramentalnego związku. Urząd ten miał być odpowiedzią na istniejące wówczas nadużycia i gwarancją, że wyroki trybunałów kościelnych będą wydawane zgodnie z zasadą domniemanej ważności małżeństwa. W myśl prawa kanonicznego każdy zawarty związek małżeński jest z definicji ważny, dopóki nie zostanie wykazane, że zaistniała przeszkoda prawna lub wada zgody małżeńskiej, która unieważnia jego zaistnienie.